Obiektofony to zużyte przedmioty codziennego użytku, których dźwięk poddawany jest elektronicznym przekształceniom na żywo. Są tom.in. suszarkofon (suszarka na bieliznę), lampkofon (lampka biurkowa), pręcikofon (czyścik kominiarski), piecykofon (pokrywa od piecyka gazowego Junkers), jajkofon (siekacz do jaj), pudłofon (tekturowe pudło), maszynofon (maszyna do pisania), magnetofonofon (magnetofon szpulowy Unitra), wieżofon (wieża hi-fi). Dobór odpowiednich przedmiotów i technik wydobycia dźwięku, odpowiednia amplifikacja za pomocą mikrofonów kontaktowych i zaprogramowanie elektronicznych przekształceń dźwięku w środowisku MAX / MSP dają muzykom duże możliwości ekspresji, artykulacji, kształtowania barwy i dynamiki. Muzycy mają kontrolę zarówno nad parametrami transformacji dźwięku, jak i nad samym jego źródłem. W odróżnieniu od większości instrumentów i sterowników używanych w muzyce elektronicznej dźwięk obiektofonów kształtowany jest nie poprzez ruch tłumikiem czy gałką, lecz poprzez fizyczną grę na przedmiocie, co jest bardziej precyzyjne i intuicyjne, wymaga jednak opanowania specyficznych umiejętności wykonawczych.
Read more in the book by Wojciech Błażejczyk “Objectophones. The use of civilization waste in the piece Trash Music”, Chopin University Press, Warsaw 2018.
Wywiad i improwizacja na obiektofonach w programie Pytanie na śniadanie